25 حقيقت جالب در مورد ديابت - پورتال رنگی

غدد ، تغذیه و متابولیک ۱۸ فروردین ۱۳۹۷ بدون دیدگاه

25 حقيقت جالب در مورد ديابت

از چيزهاي بي اهميت تا چيزهاي متحيير كننده كه شما را گيج مي كنند

چیزهای بی اهمیت می توانند جالب و سرگرم کننده باشند، مخصوصا زمانی که در مورد چيزهاي خانگي مي آموزيد. چه شما دیابت داشته باشيد و یا کسی را بشناسید كه مبتلا باشد، ممکن است بخواهید برخی از حقایق جالب در مورد این بیماری را بیاموزید. دیدن اینکه چقدر درمان پیشرفت کرده است میتواند توانمندتان كند. علاوه بر این، یادگیری بیشتر در مورد دیابت می تواند به افزایش آگاهی شما و ایجاد انگیزه شما برای کنترل آن کمک کند. همانطور که گفته شد، دانش قدرت است.

بیشتر بخوانید:

پیش دیابت چیست؟

علایم اولیه دیابت نوع 2 و مقابله با آن

بررسی دیابت نوع 2 و علائم و عوارض آن

دیابت و مشکلات ادراری ؛ پیشگیری و درمان

25 حقيقت جالب در مورد ديابت

1. 1. 1. اولین سابقه ثبت شده و شناخته شده که به احتمال زیاد مربوط به دیابت بود در 1500 قبل از ميلاد مسيح بر روي پاپيروس ابرس مصر یافت شد كه اشاره اي به علائم تكرر ادرار داشت.
    2. علائم دیابت مانند تشنگی، کاهش وزن و ادرار بیش از حد، بیش از 1200 سال قبل از نام گذاري این بیماری شناخته شده است.
    3. پزشك يوناني آرتئوس (30-90 بعد از مسيحيت) با نام گذاري مرض “ديابت” اعتبار يافت. او بیماری را با علائمی مانند تشنگی دائم (پلیدیپسیا)، ادرار بیش از حد (polyuria) و کاهش وزن ثبت کرده است. او شرايط بيماري “ديابت” را به معناي ” تماما در جريان” نام گذاري كرد.
    4. دكترتامس ویلیس (1675-1621) دیابت را “ادرار مضر” نامید و ادرار افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را به عنوان “شيريني شگفت انگیز” توصیف کرد، به طوری که گويا آن را با عسل یا شکر اشباع كرده اند. او همچنین اولین نفري بود كه درد و سوزش از آسیب عصب ناشی از دیابت را توصيف كرد.
    5. در زمان هاي گذشته پزشكان براي آزمايش ديابت با بررسي طعم ادرار آن را مورد آزمايش قرار مي دادند كه اگر شيرين بود مشاهده كنند. افرادي كه ادرار را براي تشخيص ديابت مزه ميكردند “كارشاس مزه سنج آب يا آب چشنده” ناميده مي شدند. سایر اقدامات تشخیصی شامل بررسی اين بود که آیا ادرار مورچه یا مگس را جذب می کند.
    6. در اواخر دهه 1850 یک پزشک فرانسوی به نام پرايري به بیماران دیابتي مصرف مقادیر زیادی شکر را توصیه کرد. بدیهی است که این روش درمان نهایی نیست، زیرا قند باعث افزایش قند خون می شود.
    7. در آن روزها، دستگاه اندازه گيري گلوکز خون وجود نداشت. در عوض، آنها قند خون را با استفاده از ادرار آزمایش مي کردند. در سال 1941، ايمز دايگنوستيك از قرص های آزمایش قند ادرار گازدار برای آزمايش ادرار استفاده كردند. این به معنای مخلوط کردن ادرار و آب در یک لوله آزمایشی و اضافه کردن یک قرص آبی رنگ بود که موجب واکنش شیمیایی مي شد که می توانست باعث آسیب شدید فیزیکی به دلیل گرمای شدید شود. رنگ مایع نشان می داد که آیا گلوکز در ادرار وجود داشت.
    8. در سال های 1969-1970، اولین وسيله سنجش ميزان قند خون كه قابل حمل بود توسط ايمز دايگنوستيك اختراع شد. آن را بازتاب سنج ايمز (ARM) نامیدند. بعدها ايمز بخشي از شركت باير شد. این دستگاه بسیار شبیه دستگاه های tricorder مورد استفاده در سری هاي اصلي استارترك بود. آنها هزینه ای حدود 650 دلار پرداخت كردند و تنها برای استفاده پزشکان در بیمارستان ها یا کارهایشان بود. دستگاه اندازه گیری قند خون قابل حمل، برای استفاده در منزل توسط بیماران تا سال 1980 در امريكا به فروش نمی رسيد.
    9. دكتر ريچارد برناشتاين، نويسنده كتاب محبوب راه حل هاي ديابت دكتر برناشتاين، اولین فردی بود که از یک اندازه گير قابل حمل استفاده کرد تا سطح قند خون خود را در خانه بررسی کند. او در آن زمان مهندس بود و به دليل ديابت نوع 1، از لحاظ سلامتي در شرايط بدي قرار داشت. او يك دستگاه اندازه گيري ARM را تنها براي استفاده پزشكان فراهم كرد. از آنجاييکه او در آن زمان پزشک نبود، با همسرش (که یک روانپزشک بود) براي بدست آوردن دستگاه برای خودش صحبت کرد. وضعیت دیابت او به طور قابل توجهی بهبود یافت. سپس برای استفاده بیماران در خانه از دستگاه اندازه گیری قند خون قابل حمل مبارزه کرد. او نمی توانست مطالعات خود را در مجلات پزشكي منتشر كند، بنابراین در 43 سالگی به مدرسه پزشکی رفت و یک پزشك متخصص غدد درون ریز شد.
    10. اليوت.پي.جازلين، بنیانگذار مرکز دیابت جازلین، نخستین دکتري بود که در زمینه دیابت تخصص داشت و مشوق خود سازماندهي بود. بعد از اينكه براي خاله او ديابت تشخيص داده شد و گفته شد هيچ درماني وجود ندارد و اميد كمي هست، او در اين زمينه علاقه مند شد. خاله او مدت كمي بعد از عوارض دیابت جان خود را از دست داد. سالي كه جازلين شروع به كار در زمينه ديابت كرد، در سال 1898 (چند سال بعد از فوت خاله اش) مادرش به بيماري ديابت مبتلا شده بود. او به مادرش کمک کرد تا دیابت خود را مدیریت کند و 10 سال دیگر زندگی کند كه اين کاملا در آن دوره شاهکار بود.
    11. دكتر جازلين گفت ديابت يكي از بهترين بيماري هاي مزمن است، زيرا ساده، به ندرت ناخوشايند، غير مسري، اغلب بدون درد و مستعد به درمان است.
    12. در سال 1916، دكتر فردريك ام. الن یک برنامه درماني بیمارستانی را که رژیم غذایی دیابتي ها را محدود به ویسکی مخلوط با قهوه تلخ مي كرد (سوپ ساده براي بيماران غير الكلي) توسعه داد. این مخلوط هر دو ساعت به بيماران داده شد تا شکر از ادرار ناپدید شد (معمولا ظرف 5 روز). سپس آنها یک رژیم غذایی بسیار کم کربوهیدرات را دریافت کردند. این برنامه بهترین نتيجه درماني را در آن زمان داشت. کار آلن توجه دکتر جازلين را كه از آن به عنوان پایه ای برای مطالعه رژیم “كالري محدود” و درمان استفاده كرد، جلب کرد.
    13. دكتر پريسيلا وايت، در درمان ديابت در دوران بارداري پيشگام شد. او در سال 1924 در كار به دكتر اليوت جازلين پيوست، زمانی که میزان موفقیت جنیني 54٪ بود. در زمان بازنشستگی او در سال 1974، میزان موفقیت جنیني 90 درصد بود.
    14. قبل از سال 1921، درمان انتخابي دیابت نوع 2 گرسنگی یا نیمه گرسنگی بود.
    15. در سال 1922 اين مطلب کشف شد که پانکراس در دیابت نقش دارد. محققان در حال بررسي در زمينه گوارش، پانکراس را از سگهای خانگی در یک آزمایشگاه خارج کردند. یک دستیار متوجه جذب تعداد زیادی از مورچه ها به ادرار سگ شد. ادرار آزمایش شد و سطح شکر بسیار بالایی داشت.
    16. دیابت نوع 1 و نوع 2 به طور رسمی در سال 1936 متمایز شدند. با این حال، تفاوت شان در سال 1700 میلادی زماني که یک پزشک بعضی از افراد مبتلا كه از شرايط مزمن تري نسبت به دیگران رنج مي بردند و کمتر از پنج هفته پس از شروع علائم فوت کردند ذکر کرد، مشخص شد.
    17. به گفته سازمان بهداشت جهانی، بيشترين تعداد افراد مبتلا به دیابت در مناطق جنوب شرقی آسیا و مناطق غربي اقيانوس آرام تخمين زده شده، که تقریبا به عنوان نیمی از ديابتي هاي جهان محاسبه می شود.
    18. طبق سازمان بهداشت جهاني، حدود 422 ميليون نفر در سراسر جهان به ديابت مبتلا هستند (داده هاي سال 2014)، تقريبا شيوع دو برابر از سال 1980 ميلادي است.
    19. در سال 1942، اولين داروي خوراكي ديابت نوع 2 شناسايي شد، يک سولفونيل اوره (دارویی که لوزالمعده برای تولید انسولین تحريك مي كند).
    20. در سال 1963 اولین نمونه یک پمپ انسولین که گلوکاگون را به خوبي انسولین انتقال مي داد و شبیه یک کوله پشتی بود توسط دکتر آرنولد کادیش توسعه یافت.
    21. امروزه بیش از 7 نوع داروی خوراکی برای کمک به مديريت و درمان دیابت نوع 2 وجود دارد.
    22. افراد مبتلا به دیابت نوع 2 همچنین می توانند از تزریق انسولین، انسولین glp-1 برای درمان و مديريت دیابت نوع 2 استفاده کنند.
    23. در سال 2016، اداره كل فدرال دارو اولین سیستم تحویل بسته هاي محرمانه انسولين را تایید کرد که “سیستم حداقل 670 گرم” نام داشت.
    24. در سال 2017، اولين دستگاه گلوكز سنج كه به انگشت وصل نمي شود وارد بازار امريكا شد. سیستم لیبرالی فري استايل با استفاده از آخرین تکنولوژی، زمان دقيق براي اندازه گيري گلوکز در هر دقیقه را با استفاده از یک سنسور از پيش کالیبراسیون شده فراهم آورده است (لازم نیست شما آن را با انگشت کالیبراسیون کنید، این کار در کارخانه انجام می شود).
    25. در سال 2018، سازمان FDA استفاده از يك آگونيست جدید glp-1، نوو نورديسك اوزمپيك (سموگلوتیید)، را به عنوان مکمل در رژیم غذایی و انجام ورزش برای درمان دیابت نوع 2 در بزرگسالان، را تایید کرد. سموگلوتیید هفتمین آگونیست GLP-1 است که در ایالات متحده تایید شده است و چهارمین داروي تزریقي هفته اي يك بار كه مجوز گرفته است.