5 روش برای داشتن حس بهتر از زندگی و انسان بودن - پورتال رنگی
مطالعه روانشناختی برای داشتن حسی بهتر
هنگام خواندن اخبار، می توان به راحتی از طبیعت انسان ها دلسرد و به آن بدبین شد. هر چند مطالعات اخیر روانشناسی نشان میدهند، مردم آن طورها، که گاهی به نظر می رسند، خودخواه و حریص و طماع نمی باشند. تحقیقات روز افزون در این زمینه، نشان دهنده این امر است که بیشتر مردم دوست دارند به دیگران کمک نمایند و معتقدند این کار باعث پربارتر شدن زندگیشان می گردد.
01- حق شناسی خود را با محبت متقابل نشان می دهیم
شاید تا به حال راجع به زنجیره “کار و محبت متقابل” شنیده باشید: وقتی شخصی محبت کوچکی می نماید (مثل پرداخت پول غذا یا قهوه نفر پشت سر در صف)، دریافت کننده این محبت سعی می کند عین این کار را برای دیگری انجام دهد. مطالعه ایی در دانشگاه Northeastern ، نشان میدهد، مردم، وقتی از دیگری محبتی می بینند، مایل به انجام کاری مشابه در اجتماع، نسبت به دیگران می باشند، به این علت که احساس حق شناسی می نمایند. این تجربه علمی، از طریق آزمونی از دانشجویان محقق که ناگهان دچار مشکلی با رایانه خود می شوند، حاصل گردیده است. بنا بر مشاهدات به عمل آمده در این تجربه علمی، هنگامی که به دانشجویی از سوی فردی برای تعمیر رایانه خود کمک می شود، او به نوبه خود وقت بیشتری صرف کمک به نفری دیگر و با مشکلی مشابه می نماید. به عبارت دیگر، علت این کار، احساس قدرشناسی ما از لطف دیگران است که محبتی متقابل و مشابه ایجاد نموده و انگیزه ایی برای کمک به دیگران می گردد.
02- در حین کمک به دیگران خوشحال تریم
در مطالعه ای به سرپرستی متخصص روانشناسی، خانم الیزابت دان و دیگر همکاران وی، به شرکت کنندگان در آزمون، مقدار کمی پول (5$) داده شد تا در طول روز و به دلخواه خود خرج نمایند، اما قرار شد، نیمی از شرکت کنندگان این مبلغ را برای خودشان، و نیم دیگر به برای دیگران خرج نمایند. نتیجه ای که در انتهای روز از این آزمون گرفته شد، شگفت انگیز بود. شرکت کنندگانی که این پول را به دیگری کمک نمودند، عملا خوشحال تر از کسانی بودند که همین مقدار پول را خرج خودشان کردند.
03- زندگی پر مفهوم تر، در گرو ارتباط با دیگران است
روانشناسی به نام خانم کارول ری آف، به واسطه مطالعاتی موسوم به “آسایش با روانی خوش و آسوده”، اظهار می دارد: “احساس ما از زندگی، چیزی معنی دار و هدفمند است”. بر اساس نظر خانم ری آف، اساس و شالوده اصلی داشتن زندگی همراه با آسایش روانی، ارتباطات با دیگران می باشد. بر طبق مطالعاتی که در سال 2015 میلادی (1394 خورشیدی) انجام شده اند، شواهدی دال بر صحت این مطلب ارائه شده است. آن دسته از شرکت کنندگان در این مطالعه که وقت بیشتری در امر یاری رسانی به دیگران صرف نموده اند، اظهار می دارند که زندگی آنها معنی و مفهومی وسیعتر و مهمتر یافته است. علاوه بر این، مطالعه مزبور نشان داده است که این افراد، بعد از نگارش نامه ایی تشکر آمیز به دیگری، احساسی بهتر و خوشایندتر پیدا نموده اند و این اعتقاد رسیده اند که سپاسگزار بودن، حتی در حد نگارش نامه ای و یا کمکی به دیگران، موجب با معناتر شدن زندگی می گردد.
04- زندگی طولانی تر، نتیجه حمایت از دیگران است
روانشناسی به نام خانم استفانی براون و همکارانشان، در مورد ارتباط بین کمک به دیگران و داشتن زندگی طولانی تر، دست به تحقیقاتی زده اند. ایشان، از شرکت کنندگان در این تحقیقات، سوالاتی در مورد مقدار زمان تخصیص داده شده در امر کمک و یاری به دیگران (مثلا کمک به یک دوست یا همسایه، از طریق انجام کاری که نیازمند رفت و آمد زیاد باشد و یا نگهداری از بچه وی) پرسیدند. در طول پنج سال، ایشان به این واقعیت دست یافتند که آن دسته از شرکت کنندگان که بیشترین زمان ممکن را، در کمک به دیگران صرف نموده اند، پایین ترین میزان تجربه مواجهه با خطر مرگ را داشته اند و به این واقعیت رسیده اند که کمک و پشتیبانی از دیگران، در واقع حمایت و پشتیبانی از خود می باشد. به علاوه به نظر می رسد، مردم معتقد به این واقعیت، اکثریت اعضاء جامعه آمریکایی های (یار و حامی دیگران) را تشکیل داده اند. در سال 2013 میلادی (1392 خورشیدی)، 4/1 از بزرگسالان آمریکایی، به صورتی غیر رسمی و داوطلبانه، اقدام به یاری رسانی به دیگران نموده و برای این امر وقت گذاشته اند.
05- همدلی بیشتر امکان پذیر است
خانم کارول دو-وک، از دانشگاه استنفورد، اقدام به اجرای تحقیقات وسیعی در زمینه مطالعه انواع طرز فکر نمود. نتیجه این تحقیقات نشان داد، مردمی با “طرز فکری رشد یافته” معتقدند، با سعی و تلاش و کوشش می توان در زمینه های مختلف پیشرفت نمود. در مقابل، مردمی با “طرز فکر ثابت” معتقد به غیر قابل تغییر بودن توانایی های خود هستند. خانم دو- وک، به این نتیجه رسید که اعتقاد به پیشرفت از طریق سعی و تلاش و کوشش، با گذشت زمان و کسب تجربه، منجر به پیشرفت مردم، در زمینه های مختلفی، خواهد شد و صاحبان این دو نوع طرز فکر، به نوعی همگرایی و همسویی با یکدیگر خواهند رسید. این امر نشان دهنده موثر بودن طرز فکر انسانها در همدلی یا همان، ظرفیت درک و احساس دیگران، نیز می باشد.
در یک سلسله از مطالعات، دو- وک و همکاران وی، به تاثیر واقعی طرز فکر، بر میزان و چگونگی همدلی ما پی بردند. آن گروه از مردمی که دارای “طرز فکری رشد یافته” بودند، به استفاده از آن تشویق گردیدند و در نتیجه، این واقعیت آشکار گردید که با اختصاص دادن وقت کافی، می توان به همدلی بیشتری با دیگران رسید. با توصیفی که محققان دیگر از مطالعات خانم دو-وک ارائه نمودند، مشخص شد، “همدلی، عملا نوعی انتخاب بوده” و افراد خاصی، ظرفیت آن را دارا نبوده، بلکه همه ما دارای توانایی و ظرفیت همدلی بیشتر با یکدیگر می باشیم.
گرچه، گاهی اوقات، به ویژه، بعد از خواندن اخبار جنگ و جرم و جنایت، ناامید شدن از انسانیت، کاری ساده به نظر می رسد، شواهد روانشناسی نشان می دهند، تمامی این وقایع و حوادث، قادر به لکه دار کرد تصویر انسانیت ما نمی باشند و با کمک به دیگران، می توانیم ظرفیت همدلی بیشتری با خود به وجود آوریم. در واقع یافته محققان نشان می دهد، در زمان کمک و یاری به دیگران، خوشحال تر بوده، زندگی خویش را پرثمرتر حس می نماییم و در واقع ما انسانها، عملا نوع دوست داشتنی تر از آنچه که نشان می دهیم، بوده و بیشتر از حد تصور به یکدیگر ارج می نهیم.
