از دست دادن دندان در دوران میانسالی و خطر بیماری قلبی - پورتال رنگی
از دست دادن دندان در دوران میانسالی و خطر بیماری قلبی
از دست دادن دندان در دوره میان سالی ممکن است سلامت قلب را به خطر بیندازد
از دست دادن دندان در دوره میان سالی، مستقل از عوامل خطرناک همیشگی مانند فشار خون بالا، رژیم غذایی ضعیف و دیابت، خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد.
این موضوع از تحقیقات اولیه، به رهبری دانشکده بهداشت عمومی و پزشکی در نیو اورلئان لس آنجلس و دانشکده بهداشت عمومی چان در دانشگاه هاروارد تی. اچ در بوستون ماساچوست، نتیجه گیری شد.
لو چی، استاد اپیدمولوژی در دانشگاه Tulane می گوید: “علاوه بر روابط ثابت شده میان سلامت دندان و خطر ابتلا به بیماری، یافته های ما نشان می دهد که میانسالانی که دو یا چند دندان در گذشته را از دست داده اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستند. “
این مطالعه در ابتدا درباره ارتباط بین سلامت دندان ها و بیماری های قلبی عروقی (CVD) نیست، بلکه ابتدا بر روی از دست رفتن دندان در دوران میانسالی تمرکز می کند و راهکار هایی برای جلوگیری از آن اعلام می دارد.
یافته های جدید، برای اولین بار در جلسات علمی انجمن قلب آمریکا (AHA) در سال 2018 در مورد اپیدمیولوژی و پیشگیری، شیوه زندگی و سلامت قلب و عروق، در نیواورلئان لس آنجلس، ارائه شد.
این مطالعه هنوز به عنوان مقاله مورد بررسی قرار نگرفته است، اما شما میتوانید خلاصه ای از آن را در مجله Circulation بخوانید.
تعریف CVD:
CVD اصطلاحی برای بیماری های قلبی و عروق خونی است. این اصطلاح شامل بیماری های رگ های خونی مانند: مغز (سکته مغزی و سایر بیماری های مغزی و گرفتگی عروق)، عضلات قلب (بیماری قلبی عروقی) و بازوها و پاها (بیماری شریانی محیطی) می شود.
همچنین شامل شرایط دیگری است که می تواند به قلب آسیب برساند (مانند بیماری های قلبی عروقی و بیماری های قلبی مادرزادی)، و موقعیت هایی که لخته های خون تشکیل شده باعث گرفتگی عروق می شود (مانند گرفتگی عمیق رگ ها و آمبولی (انسداد جریان خون) ریوی) .
CVD علت اصلی مرگ در سراسر جهان است. در سال 2015، از میان 17.7 میلیون نفر ، 7.4 میلیون نفر به دلیل بیماری قلبی عروقی و 6.7 میلیون نفر به علت سکته مغزی جان خود را از دست دادند.
خطر ابتلا به CVD را می توان با انجام کار هایی مانند: ترک سیگار، پیروی از یک رژیم غذایی سالم، داشتن وزن طبیعی و فعالیت جسمانی کاهش داد.
با این وجود، علاوه بر این تدابیر و استراتژی ها، نیاز به نشانه ها و راه های جدید و قابل اعتماد برای تشخیص به موقع CVD وجود دارد تا درمان هایی که انجام می شود، موثر واقع شود.
بهداشت دهان و دندان و CVD :
این مفهوم که بهداشت دهان و دندان با CVD ارتباط دارد، مفهوم جدیدی نیست و در حقیقت ابتدا بیش از 100 سال پیش به وجود آمد.
در سال 2012، موسسه AHA بررسی های ده ها داده را منتشر کرد و نتیجه گرفت که بین بیماری های دهان و دندان و گرفتگی عروقی خونی ارتباط هایی وجود دارد و مستقل از آن چیزی است که مخالفان می گویند.
بیماری انسداد عروقی خونی نوعی از CVD است که به وسیله تصلب شراین ایجاد می شود. در این بیماری رسوبات چسبنده ای به نام پلاک های خونی در داخل شریان ها ایجاد می شود و آنها را ضخیم و سخت می کند. هنگامی که رسوبات به وجود می آید، جریان خون را محدود می کند و می تواند باعث حمله قلبی، سکته مغزی و حتی مرگ شود.
ابتدا تصور می شد که بهداشت ضعیف دهان ممکن است، از طریق عفونت و التهاب، باعث ایجاد بیماری های قلبی عروقی شود.
با این حال، اخیرا، دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که ناسالم بودن دهان و دندان، بیش از آن که علت بیماری گرفتگی عروق باشد، وجود این بیماری را نشان می دهد و هم چنین ممکن است به عنوان نشانه ای از خطر ابتلا به CVD باشد.
از دست دادن دندان و بیماری قلبی عروقی:
برای تحقیق، پروفسور چی و تیمش بر روی از دست دادن دندان ها و بیماری های قلبی عروقی تمرکز داشتند. آن ها، اطلاعات هزاران زن و مرد در رده سنی 45 – 69 سال را که توسط دو گروه بزرگ، یعنی مطالعه سلامت پرستاران (NHS) و مطالعه پیگیری های حرفه ای بهداشت (HPFS)، دنبال می شد را جمع آوری و تجزیه و تحلیل کردند.
هیچ کدام از بیماران، از ابتدا، یعنی زمانی که در سال 1986 (برای HPFS) و 1992 (برای NHS) به تحقیق پیوستند، مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی نبودند.
با توجه به این که از شرکت کنندگان در مورد تعداد دندان های طبیعی خود هنگام ثبت نام و همچنین در مورد از دست رفتن دندان هایشان در چند وقت گذشته در پرسشنامه پرسیده شد، محققان توانستند در طی یک دوره 8 ساله، از دست دادن دندان ها را ارزیابی کنند.
این تیم، سپس، از دست رفتن دندان ها را با میزان بروز بیماری های قلبی عروقی، طی دوره متناوب 18-12 ساله، مقایسه کرد.
این تجزیه و تحلیل سه گروه را شامل میشد: کسانی که اخیرا هیچ دندانی از دست نداده بودند. کسانی که یک دندان را از دست داده بودند و کسانی که دو یا چند دندان را از دست داده اند. نتایج نشان داد که:
- در میان شرکت کنندگانی که در آغاز تحقیق 25-32 دندان طبیعی داشتند، افرادی که اخیرا دو تا سه دندان خود را از دست داده بودند، نسبت به کسانی که هیچ دندانی از دست نداده بودند، 23 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی قرار داشتند.
- خطر ابتلا به این بیماری، مستقل از کیفیت رژیم غذایی، میزان فعالیت بدنی، وزن بدن و سایر عوامل سنتی خطرناک برای بیماری های قلبی عروقی مانند دیابت، کلسترول بالا و فشار خون، بالا است.
- هیچ خطر قابل توجهی برای ابتلا به بیماری های قلبی، در کسانی که تنها یک دندان را از دست داده بودند، یافت نشد.
- خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی، بدون در نظر گرفتن این که در ابتدا هر فرد چندین دندان طبیعی داشت، در شرکت کنندگانی که دو یا چند دندان را از دست داده بودند نسبت به افرادی که هیچ دندانی را از دست نداده بودند، 16٪ بالاتر بود.
- خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی، در افرادی که کمتر از 17 دندان طبیعی داشتند، 25 درصد بالاتر از افرادی بود که 25-32 دندان داشتند.
دانشمندان متوجه شدند که طبق نتایج، آن دسته از بزرگسالانی که دندان های بیشتری در گذشته از دست داده بودند، بدون در نظر گرفتن تعداد اولیه دندان های طبیعی و عوامل خطرناک سنتی، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بودند.
دانشمندان هم چنین می گویند که یافته های آن ها به اعتماد به حقایقی محدود است که خود شرکت کنندگان می گویند و این مسئله گاهی باعث می شود که برخی از آن ها در گروه های اشتباه مورد بررسی قرار بگیرند.
پروفسور “چی” می گوید: ” تحقیقات قبلی نیز نشان داده است که مسائل مربوط به سلامت دندان با خطر بالقوه بیماری قلبی عروقی همراه است. با این حال، بسیاری از این تحقیقات به افزایش از بین رفتن دندان ها در طی یک دوره زندگی پرداختند، که اغلب شامل دندان هایی است که در دوران کودکی به علت کرم خوردگی، ضربه شدید و ارتودنسی از دست رفته است.”
