اختلال شخصیتی مرزی و درمان آن - پورتال رنگی
اختلال شخصیتی مرزی
پنج نکته برای مقابله با عصبانیت نابجا
با توجه به بزرگ ترین مطالعات در مورد اختلالات شخصیتی تا به امروز، حدود شش درصد از جمعیت بالغ در ایالت متحده مطابق معیارها دچار اختلال شخصیت مرزی هستند. این مطالعه نشان می دهد که تقریبا نیمی از مردان حدود (47 درصد) و اندکی بیشتر در زنان حدود (53 درصد) به این اختلال مبتلا هستند.
یکی از ویژگی های اصلی اختلال شخصیت مرزی (BPD)، اختلال هیجانی است. افراد مبتلا به این اختلال نوسان های شدید خلق و خو را با خشم ناگهانی و شدید تجربه می کنند که اغلب آنها را به سمت کسانی که به آن ها نزدیک تر هستند هدایت می کند. در برخی موارد، آن ها شخصیتی با استعداد بالقوه دارند به این معنی که آن ها یک الگوی تکراری را برای تمرکز خشم خود بر روی یک یا چند هدف خاص دارند که اختلالات را تشدید می کند.
اگر هدف شما روی (دوست پسر، دوست دختر، همسر، پدر و مادر، فرزند، همکار یا همسایه نزدیک) باشد که من در مورد آن صحبت می کنم، این یک مشکل بزرگ سلامت روان است که هر روز روابط ده ها میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد.
این مقاله بدین جهت نوشته شده است تا به شما برخی نکات در مورد چگونگی مقابله با فردی که دچار اختلال شخصیت مرزی است ارائه دهد. این نکات ممکن است به افرادی که دچار این اختلال یا (BPD) هستند و سعی دارند بر این الگو غلبه کنند، کمک کند. مهم است توجه داشته باشیم که افراد زیادی با اختلال شخصیتی مرزی وجود دارند که اختلالات شخصیتی با استعداد بالا (HCPs) ندارند و به همین دلیل با سرزنش خاصی مواجه نیستند. بنابراین من فقط در مورد اختلالات شخصیتی مرزی با استعداد بالا (HCPs) صحبت می کنم.
بیشتر بخوانید:
روش تشخیص اختلال شخصیت دو قطبی
این در مورد شما نیست.
اختلالات شخصیتی مرزی یک اشتباه اساسی در مورد علت مشکلات آن ها ایجاد می کند. آن ها فکر می کنند که این تقصیر شخص دیگری است. آن ها حقیقتا نقش خود را در مشارکت دادن یا عمدتا مشکلاتی که خود در زندگی ایجاد می کنند را نمی بینند. این یک مانع ناخودآگاه است. بنابراین شما نباید سعی کنید آن ها را به عنوان بخشی از مشکل ببینید. این کار فقط حالت تدافعی آن ها را افزایش می دهد و باعث می شود اوضاع بدتر شود. فقط به پیشنهادهای زیر مراجعه کنید.
به جای تلاش برای تغییر رفتار خود، آن ها اغلب می گویند: تمامش تقصیر توست! اما اینطور نیست. این جا جایی است که به شما کمک می کند به خودتان بگویید: این موضوع در مورد من نیست! این در مورد دشواری درک و حل مشکلات خودشان است. این در مورد مشکل آن ها در مدیریت احساسات خودشان است. من مجبور نیستم از خودم دفاع کنم و سعی کنم در مورد کاری که انجام داده ام، توضیح بدهم. این فقط منجر به درگیری های بیشتری خواهد شد.
البته اگر خشم آن ها تهدید جسمی برای شما داشته باشد باید از خودتان محافظت کنید. مانند: دور شدن از آن ها و قرار گرفتن در جای امن. اما اگر خطر فیزیکی شما را تهدید نمی کند، می توانید بر روی واکنش به اظهارات خود و پاسخ دادن به یک یا چند پیشنهاد زیر تمرکز کنید.
لحن آرامش را امتحان کنید.
تا می توانید سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و به شخص طوری بیان کنید که نشان دهنده ی همدلی، توجه و یا احترام باشد. من می توانم ببینم که این وضعیت چقدر برای شما دشوار است. بیشتر به من بگویید – درک آنچه که اتفاق می افتد را بدانم – می دانم که این یک زمان مهم و یا مساله ای مهم برای شما است. به جای آن یک جمله آرامش بخش بگویید. شانس خوبی وجود دارد که من با تو کار می کنم. این باعث می شود که فرد متوجه شود که شما در مقابلش نیستید.
به خاطر داشته باشید که احساسات مسری هستند و احساسات دردناک شدیداً مسری هستند. بنابراین شما احساس خواهید کرد که به اندازه یک اختلال شخصیت مرزی آشفته خواهید شد. با این حال، اگر می توانید بر روی این درخواست اصرار کنید، می توانید به جای آن یک جمله آرامش بخش بگویید. شانس خوبی وجود دارد که آرامش شما مسری باشد و شخص دیگر عصبانی نخواهد شد، زیرا شما با خشم دفاع نکردید. در حال حاضر من متوجه می شوم که این ممکن است آخرین کاری باشد که شما زمانی که به خاطر یک مشکل مقصر هستید انجام خواهید داد، اما اغلب اوقات کمک می کند. چون شما تعارض را خنثی می کنید و بر آنچه که واقعا می توانید در مورد این وضعیت انجام دهید تمرکز دارید. این می تواند بسیار مختصر انجام شود، به خصوص اگر شما بر روی انتخاب های آنان تمرکز کنید.
تجزیه و تحلیل انتخاب
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با استعداد بالا تمایل دارند در گذشته گیر کنند، از اعمال خود دفاع کنند و دیگران را سرزنش کنند. به گذشته بر نگردید. تمرکز خود را بر روی آینده و آنچه که اکنون می توانید انجام دهید، حفظ کنید. در صورت لزوم، در حال حاضر در مورد انتخاب های آن ها فکر کنید و به آنها پیشنهاد کنید که تا آنجا که ممکن است بتوانند برای مقابله به یک وضعیت ناامید کننده نگاه کنند، شما می توانید گزینه هایی را پیشنهاد دهید، از قبیل: به نظر من شما یک انتخاب در اینجا دارید می توانید سعی کنید با این مشکل مقابله کنید یا من می توانم سعی کنم کسی را پیدا کنم که واقعا در حل این نوع مشکل تجربه داشته باشد. یا می توانید به انتخاب های خودتان نگاه کنید. حالا فقط می توانم راه بروم، یا بیشتر در مورد اتفاقاتی که قرار است بیافتد فکر کنم و چند پیشنهاد ارائه دهم. این فقط برای دانستن این است که زمانی که با یک فردی که دچار اختلال شخصیت مرزی با استعداد بالا سروکار دارید، اغلب می تواند آن را برای شما آسانتر کند.
پاسخ به اطلاعات غلط
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با استعداد بالا اغلب اطلاعات را تحریف می کنند. به جای انتقاد آن را به طور کامل بر می گردانند یا تغییر نمی دهند یا سریع به نتایج می پردازند و یا از چیزهایی که واقعا شخصی نیستند شخصی سازی می کنند. می توانید اطلاعات دقیقی به آن ها بدهید. برای مثال اگر او با عصبانیت می گوید: دیروز وقتی تو می دانستی که من درد وحشتناکی داشتم به من زنگ نزدی. فقط می توانید بگویید: من تمام روز با شرکت (XYZ) دیدار داشتم، بنابراین نمی توانستم تماس بگیرم. یا من از وضعیتی که شما در آن قرار داشتید تا امروز خبر نداشتم. (البته، تنها چیزی که صحیح است را بگویید.) به این ترتیب شما فقط اطلاعات دقیق را به جای گرفتن دفاع و اعتراض در مورد اظهارات عصبانی خود ارائه می کنید. و این بدان معنی است که شما از انتقاد فرد به خاطر این که بی تاب است و یا درک نمی کند جلوگیری می کنید چون این موضوع فقط باعث می شود اوضاع بدتر شود.
تنظیم محدودیت ها
اغلب، افراد دچار اختلال شخصیتی با استعداد بالا دیگران را تحت فشار قرار می دهند. آنها نیاز زیادی به ارتباط دارند. ممکن است زیاد تماس بگیرند و یا زیاد پیام بدهند و یا بدون دعوت به سر کار شما بیایند. در واقع در مورد روابط خود بسیار ناامن هستند، اما این بدین معنا نیست که ارتباط دائمی با آن ها خوب است. شما حق تعیین حدود خود را دارید و این به فرد دیگر کمک می کند بداند که چه زمانی شما را در معرض خطر قرار می دهد. (آن ها واقعا نمی دانند.)
آن ها همچنین ممکن است تلاش کنند تا برای افراد دیگری مانند: اعضای خانواده تان، رئیستان در محل کار، یا دوستان تان را درگیر خود کنند. آن ها به طور مداوم در تلاش هستند تا دیگران را وادار کنند که حامیان منفی خود باشند، تا از رفتار منفی خود پشتیبانی کنند و به سرزنش شما بپردازند. با تمام این شرایط، نیاز به تعیین حد و حدود وجود دارد، تا فرد بداند که مرز شما کجاست.
هنگام تعیین حد و حدودها، این کار را با یک لحن آرام انجام دهید که همدلی، توجه و یا احترام را نشان می دهد. همچنین، در صورت امکان آن را شخصی نکنید. به عنوان مثال، نگویید: شما خیلی مزاحم هستید و من نمی خواهم وقت زیادی را با شما صرف کنم. این مورد رد می شود. در عوض، شما می توانید این جمله را به او بگویید: من در عرض چند هفته آینده فوق العاده پر مشغله خواهم بود. بنابراین من قادر نخواهم بود شما را زیاد ببینم. بهتر است یک زمان برای دیدار با هم تنظیم کنیم. این هماهنگی می تواند چند هفته بعد یا بیشتر باشد. سپس تصمیم بگیرید که چه سطحی از مشارکت با او را می خواهید و برنامه های خود را در این محدوده نگه دارید. به خاطر برخورد شدید، اغلب ارتباط کمتر داشتن با آن ها راحت تر خواهد بود. بنابراین وقتی با آن ها بیرون می روید به آنها ضربه نزنید و اوضاع را بدتر نکنید. سعی کنید در لحن صدای خود بیش از حد آن ها را رد نکنید.
اگر احساس می کنید نیاز به محدودیت های بزرگ تری دارید مانند پایان دادن به رابطه، می تواند به کاهش سطح تماس شما کمک کند، به جای اینکه به طور ناگهانی فرد را ترک کنید. رها کردن یزرگترین مسئله اساسی آن هاست و می تواند باعث خشم و یا بدتر شدن حال آن ها شود.
نتیجه گیری
چه در رابطه با فردی که دچار اختلال شخصیتی مرزی باشید و چه خود دچار این مشکل باشید، این نکات مهم به شما در مدیریت این روابط کمک می کنند. بسیاری از این ها مخالف چیزی هستند که ممکن است دوست داشته باشید انجام دهید. اما مدیریت ارتباط با این روش به شما کمک خواهد کرد تا از مشکلات زیادی اجتناب کنید یا آن را آرام کنید.
