درمان بی حس شدن دست و پا - پورتال رنگی
بی حس شدن دست و پا ؛ علل و درمان
هر فردی ممکن است در پاهای خود احساس بی حسی به اصطلاح خواب رفتگی بکند که علت آن می تواند نشستن بیش از حد در حالتی که فشار بر روی اعصاب و یا جریان خون او وارد می شود، باشد. با این حال، بی حسی طولانی مدت یا غیر قابل توضیح، ممکن است نشانه ای از یک مشکل و بیماری پزشکی ناشناخته باشد.
بی حس شدن دراز مدت، یا احساس سوزن سوزن شدن در پاها، ممکن است به علت بیماری هایی نظیر MS، دیابت، عروقی محیطی یا فیبرومیالژیا ((نام علمی: Fibromyalgia)، یک سندرم درد اسکلتی-عضلانی مزمن است که با درد در سطح گسترده، نقاط حساس، خستگی و اختلال خواب مشخص می‌شود و اتیولوژی آن ناشناخته است.) باشد. این احساس ممکن است در تمامی قسمت پاها، زیر زانو یا در مناطق مختلف پایین پا احساس شود.
در این مقاله، ما به برخی از دلایلی که چرا فرد ممکن است بی حسی در پاها را تجربه کند، همراه با علائم و درمان آن می پردازیم. پس با پورتال رنگی همراه باشید.
گذاشتن پاها بر روی هم به مدت طولانی، باعث بروز احساس بی حسی و سوزش می شود
علت های بی حسی در پا
اغلب، پا ها به علت قرار گرفتن در حالتی خاص، موقتا به خواب رفته و بی حس می شوند. با این حال، بی حسی مزمن یا طولانی مدت در پا، همواره نشانه ای از یک مشکل پزشکی ناشناخته است.
شرایط مرتبط با بی حسی پا عبارتند از:
عادت های بد و غیر اصولی هنگام نشستن و اعمال فشار بر روی اعصاب و یا کاهش جریان خون در اندام تحتانی، شایع ترین علت بی حسی موضعی در پا می باشد. بسیاری از مردم به این اتفاق “به خواب رفتن پا” و یا در اصطلاح پزشکی به آن “پارستزی موقت” می گویند.
دلایل به خواب رفتن پا عبارتند از:
- راه رفتن برای مدت طولانی
- نشستن یا زانو زدن برای مدت طولانی
- نشستن روی پا (چهار زانو، یا دو زانو نشستن)
- پوشیدن شلوار، جوراب و یا کفش هایی که بیش از حد تنگ است
آسیب:
آسیب به بدن، ستون فقرات (مشکلات مربوط به دیسک کمر)، مفصل ران، پاها، و مچ پا نیز می تواند پاها را بی حس کنند.
دیابت:
در برخی از افراد مبتلا به دیابت، نوعی آسیب عصبی به نام نوروپاتی دیابتی ایجاد می شود. نوروپاتی دیابتی، می تواند باعث ایجاد بی حسی، سوزن سوزن شدن و احساس درد در پا شود.
مسائل مربوط به سیاتیک و پایین تنه
مشکلات پایین تنه، مانند فرسایش یا فتق دیسک بین مهره ستون فقرات، می تواند فشاری از اعصاب که به پا ها بر می گردد را، منجر به بی حسی یا اختلالات حسی کند.
سیاتیک نامی برای تحریک “عضلات سرینی” است که از پایین تنه به سمت پا ها می رود. اگر این عصب مورد تحریک یا فشرده شدن قرار گیرد، ممکن است فرد احساس سوزش شدن یا بی حسی در پا ها داشته باشد.
سندرم تونل تارسال:
سندرم تونل تارسال هنگامی رخ می دهد که عصبی که از پایین تنه به سمت مچ پا قرار دارد، فشرده شود یا آسیب ببیند.
تونل تارسال یک فضای باریک در مچ پا است. افراد مبتلا به سندرم تونل تارسال احساس بی حسی، سوزش سوزن شدن و درد در مچ پا، پاشنه پا و پاها را تجربه می کنند.
بیماری شریانی محیطی:
بیماری عروق محیطی (PAD) سبب ایجاد رگ های خون محیطی در پاها، بازو و معده می شود و باعث کاهش میزان خون و جریان خون می شود. پا ها یکی از رایج ترین قسمت های بدن هستند که تحت تاثیر PAD قرار دارند.
علائم PAD معمولا بعد از چند دقیقه استراحت، از بین می روند.
تومورها یا دیگر زائده های غیر طبیعی:
تومورها، کیست ها، آبسه ها و تومور های خوش خیم (غیر سرطانی) می توانند مغز، نخاع یا هر بخشی از پا ها را تحت فشار قرار دهند. این فشار می تواند جریان خون را به پا ها و محدود کند و باعث بی حسی شود.
مصرف الکل:
سموم موجود در الکل سبب آسیب عصبی می شود که با بی حسی به خصوص در پا ها مرتبط است.
مصرف بیش از حد الکل می تواند منجر به آسیب عصبی شود که موجب بی حسی می شود. این نوع آسیب عصبی به کاهش سطح ویتامین های B1 (تیامین) B9 (فولات)، و B1 منجر می شود.
فیبرومیالژیا:
فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن یا طولانی مدت است که موجب درد و حساسیت شدید بدن می شود. برخی از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا نیز احساس درد و سوزش در دست و پا را تجربه می کنند.
اکثر افراد مبتلا به فیبرومیالژی علائم مختلفی از جمله:
- درد بدون علت ظاهری، به ویژه در اول صبح یا بعد از خواب
- خستگی مزمن
- مشکلات حافظه
- سندرم پای بی قرار
تقریبا همه افراد مبتلا به فیبرومیالژیا علائم را در بیش از یک قسمت از بدن خود حداقل 3 ماه یک بار تجربه می کنند. اگر بی حسی در پا ها با هیچ علائمی همراه نیست و یا دراز مدت نیست، بعید به نظر می رسد فیبرومیالژیا باشد.
مولتیپل اسکلروزیس:
افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) آسیب عصبی حسی را تجربه می کنند که می تواند باعث بی حسی در ناحیه ای کوچک از بدن یا اعضای بدن آن ها شود. اگرچه بی حسی در ارتباط با MS معمولا برای مدت کوتاهی طول می کشد، اما می تواند به حدی طول بکشد که فرد را معلول کند.
سکته مغزی خفیف:
سکته مغزی خفیف می تواند موجب آسیب مغزی شود که ممکن است تحت تأثیر سیگنال های عصبی تفسیر و پردازش ذهن قرار گیرد. سکته مغزی خفیف می تواند گاهی اوقات باعث ایجاد بی حسی موضعی یا بلند مدت در قسمت های بدن شود.
کم خونی در پاها ممکن است با احساس سوزش یا خارش همراه باشد
علائم:
کم خونی فقط یکی از چندین علائم است که در ارتباط با بی حسی موقت و مزمن است.
بسیاری از افراد مبتلا به بی حسی در پاها علائم اضافی را در یک زمان یا به طور متناوب تجربه می کنند، مانند:
- مور مور
- سوزش
- غلغلک
- خارش
- احساس خزش زیر پوست
درمان:
درمان مناسب برای بی حسی پا ها کاملا به علت آن بستگی دارد.
دارو:
گزینه های پزشکی برای بی حسی دراز مدت در پاها شامل موارد زیر است:
داروهای ضد افسردگی:
برخی از داروهای ضد افسردگی، مانند duloxetine و milnacipran، برای درمان فیبرومیالژیا مورد تایید قرار گرفته اند.
کورتیکواستروئید ها:
برخی از کورتیکواستروئید ها می توانند به کاهش التهاب مزمن و بی حسی در ارتباط با شرایطی مانندMS کمک کنند.
گاباپنتین و پری گابالین:
داروهایی که سیگنالینگ عصب را مسدود یا تغییر می دهند ممکن است باعث کاهش بی خوابی در ارتباط با شرایطی مانند فیبرومیالژیا، MS و نوروپاتی دیابتی شود.
درمان های خانگی:
درمان های خانگی که ممکن است برای از بین بردن بی حسی در پا ها کمک کنند عبارتند از:
استراحت کردن:
بسیاری از شرایطی که موجب بی حس شدن پا می شود، مانند فشار عصبی، با استراحت برطرف می شوند.
یخ:
یخ می تواند به کاهش تورم که بر روی اعصاب فشار می آورد کمک کند. فشرده های سرد و یا یخ های بسته بندی شده را به مدت 15 دقیقه در یک زمان چند بار در روز بر روی محل بگذارید تا بی حسی پا ها را از بین ببرید.
حرارت:
گرما گاهی اوقات می تواند به کاهش درد و تنش عضلات که سبب بی حسی می شوند کمک کند. با این حال، از گرما دهی بیش از حد به پا ها و انگشتان خودداری کنید زیرا سبب درد و بی حسی بیشتر می شود.
ماساژ:
ماساژ دادن پا ها و انگشتان حرکت جریان خون را بهبود می بخشد و علائم را کاهش می دهد.
ورزش:
فقدان ورزش مناسب می تواند قلب و عروق خونی را تضعیف کند و توانایی قلب را برای پمپاژ کردن خون به اندام های پایینی کاهش دهد. فعالیت هایی مانند یوگا، پیلاتس، و تای چی می توانند جریان خون را افزایش دهند و باعث کاهش التهاب یا درد مزمن می شوند.
سیستم های پشتیبانی:
کفش های مخصوص طراحی شده می تواند به کاهش فشار عصبی ناشی از شرایطی مانند آسیب، سندرم تونل تارسال یا پاهای صاف کمک کند.
حمام نمک درشت:
نمک های اپسمی (درشت) حاوی منیزیم، ترکیباتی است که به منظور افزایش جریان خون و گردش خون شناخته شده است.
تکنیک های ذهنی و کاهش استرس:
افراد مبتلا به بیماری هایی که باعث بی حسی مزمن مانند MS و فیبرومیالژیا می شوند، باید سعی کنند بر این واقعیت تمرکز کنند که دوره های بی حسی اغلب کوتاه مدت هستند و خودشان از بین می روند. استرس همچنین می تواند علائم اختلالات سیستم عصبی مرکزی را بدتر کند.
خواب:
بسیاری از بیماری های مزمن مرتبط با بی حسی پاها با کمبود خواب بدتر می شوند.
یک رژیم غذایی سالم و متعادل:
سوء تغذیه، به خصوص کمبود ویتامین B، می تواند موجب خستگی عصبی شود. عدم دریافت ویتامین های کافی و سایر مواد مغذی نیز می تواند باعث التهاب و درد مزمن شود و سبب بی خوابی می شود.
الکل:
الکل حاوی سمومی است که می تواند موجب آسیب عصبی و بی حسی شود. الکل معمولا علائم درد مزمن و شرایط التهابی را بدتر می کند و حتی می تواند موجب بروز علائم شود.
ماساژ درمانی ممکن است نشانه هایی از شرایطی را ایجاد کند که می تواند باعث کاهش بی حسی شود.
درمان های جایگزین:
در زیر بعضی از روش های جایگزین درمانی برای کاهش علائم بیماری هایی که باعث ایجاد بی حسی در پاها می شوند، نشان داده شده است:
- ماساژ
- رفلکسولوژی
- طب سوزنی
- بیوفیدبک
- هیدروتراپی
- مراقبه ذهنی
- تصویر سازی
- مکمل های B، مخصوصا B3، B6، و(B12)
چه زمانی لازم است که به دکتر مراجعه کنید؟
زمانی باید به پزشک در مورد بی حسی پا ها مراجعه کنید که:
به عادات و عناصر سبک زندگی مانند لباس های تنگ و کفش مربوط نیست
طولانی مدت باشد
با هر گونه نشانه های مزمن همراه است
با تغییرات دائمی یا بلندمدت رنگ، شکل یا درجه حرارت پاها همراه است
و در آخر:
بی حسی در پاها یک اختلال رایج است، هرچند زمانی که مزمن می شود، ممکن است نشانه ای از وضعیت پزشکی نهفته باشد.
هر فردی که بی حسی را تجربه می کند در حالی که غیر قابل توضیح، مداوم، مکرر، دردناک، یا همراه با علائم مزمن دیگر است، باید به دکتر برای تشخیص و بحث در مورد گزینه های درمانی مراجعه کند.
