نقاط قوت افراد مبتلا به اوتیسم - پورتال رنگی
چگونه به نقاط قوت افراد مبتلا به اوتیسم پی ببریم؟
بسیاری از افراد فکر می کنند که واژه اوتیسم با مراقبت ها و چالش های خاصی همراه است و از استعدادهای خاص افراد مبتلا به اوتیسم اطلاعی ندارند. مانند خیلی چیزهای دیگر نمی توان گفت که اوتیسم کاملا بد است یا کاملا خوب. در این مقاله به معرفی نقاط قوت اوتیسم برای افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند و به دنبال پذیرش خود می باشند و یا عزیزانی که در پی حمایت از نزدیکان مبتلا به اوتیسم خود هستند، می پردازیم. همچنین به مواردی که یک فرد مبتلا به اوتیسم باید از خود نشان دهد اشاره خواهیم کرد. پس با پورتال رنگی همراه باشید.
بیشتر بخوانید:
علائم اوتیسم در کودکان را بشناسید
مزایای ورزش برای بچه‌های مبتلا به اوتیسم
روش های شناسایی بیماری اوتیسم در کودکان
قسمت اول: درک نقاط قوت کلی
تشخیص علاقه مندی ها و مهارت های برگرفته از آن ها
دکتر هانس اشپرگر این گونه افراد را به دلیل مهارت های آن ها در موضوعات مورد علاقه شان پروفسورهای کوچک می نامد. علایق خاص در این افراد سبب تمرکز و جهت گیری آن ها در زندگی می شود. این افراد می توانند عمیقا از برخی چیزها لذت ببرند.
به مهارت های دیداری توجه کنید.
افراد مبتلا به اوتیسم اغلب به جزئیاتی توجه می کنند که دیگران به آن ها اهمیت نمی دهند. چه مشکلی که گروه با رباتی که در حال ساخت است، دارد و چه لحظه ای که نور خورشید از پشت ابرها می تابد.
وفاداری عمیق آن ها را درک کنید.
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم بسیار وفادار هستند و به معنای واقعی با دوستان و کسانی که به آن ها عشق می ورزند، پایبند می مانند. بعضی از شرکت ها به دلیل حس وفاداری بالای این افراد خواستار استخدام افراد مبتلا به اوتیسم هستند تا به شرکت وفادار بمانند. تمپل گاردین در این رابطه می گوید: ((کودک مبتلا به اوتیسم به داخل یک ساختمان در حال سوختن می دود تا افرادی را که دوست شان دارد، نجات دهد. تعداد کمی از این افراد قادر به انجام این کار هستند.))
به کمک آن ها توجه کنید.
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم حس مسئولیت پذیری اجتماعی بالایی دارند و یا اینکه احساس می کنند باید به دیگران کمک کنند. در نتیجه، بسیاری از این افراد مراقب و مشتاق کمک به دیگران هستند.
حافظه قوی آن ها را تشخیص دهید.
افراد مبتلا به اوتیسم نسبت به دیگران حافظه قوی تری دارند، چه در مسائل مربوط به واقعیت و چه در به خاطر آوردن وقایع.
به مهارت های دیداری و تشخیص الگو در آن ها توجه می کنند.
مغز ما بیشتر به پردازش دیداری وقایع می پردازد، افراد مبتلا به اوتیسم 40% سریع تر می توانند مسائل را حل کنند. همچنین این افراد نسبت به افراد معمولی بهتر می توانند به مسائل نظم و ترتیب ببخشند.
برای هنر ارزش قائل هستند.
هنر برای افراد مبتلا به اوتیسم می تواند به معنای کشیدن نقاشی های ساده، علاقه به رقصیدن و یا لذت بردن از تئاتر باشد. بسیاری از این افراد با زمینه های هنری خاصی در ارتباط هستند. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم دارای استعداد ذاتی هستند و با کمترین تمرین و یا حتی بدون داشتن هیچ تمرینی توانایی های شگفت انگیزی را از خود نشان می دهند. در صورتی که افراد معمولی طی تمرین های مختلفی در یک زمینه خاص مهارت پیدا می کنند. بعضی ها ترجیح می دهند از هنر لذت برند، در حالیکه برخی دیگر آن را خلق می کنند.
استعداد نویسندگی دارند.
بعضی از افراد مبتلا به اوتیسم ارتباط منحصر به فردی با زبان برقرار می کنند و استعداد خوبی در نوشتن دارند. از نویسندگان مبتلا به اوتیسم می توان به امی سکونزیا و اما زارچر لانگ اشاره کرد. این افراد دارای دایره واژگان نسبتا وسیعی هستند.
دیدگاه منحصربه فردی دارند.
در حالیکه افراد معمولی اغلب می خواهند متفاوت فکر کنند، افراد مبتلا به اوتیسم طرز فکر منحصربه فرد خود را دارند و سعی می کنند دنیای اطراف خود را کشف کنند و به ایده های خلاقانه ای دست یابند. این ویژگی می تواند برای توانایی حل مسئله کارآمد باشد. یک فرد مبتلا به اوتیسمم ممکن است در حل یک مسئله به راه حلی دست یابد که به ذهن افراد معمولی خطور نکند. بعضی از این افراد به دلیل تفکر منحصر به فرد شان حس شوخ طبعی زیادی دارند.
منصف هستند و قضاوت نمی کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم به دلیل طرز فکر منحصر به فرد آنها و زندگی در دنیایی با یک فرهنگ متفاوت، از افرادی که نسبت به خودشان طرز فکر و رفتار متفاوتی دارند، استقبال می کنند. بسیاری از آن ها دیگران را قضاوت نمی کنند و تفاوتهایشان را می پذیرند. افراد مبتلا به اوتیسم احتمالا دیگران را منصفانه تر قضاوت می کنند و اغلب دارای حس عدالت طلبی زیادی هستند.
صادق هستند و خلوص نیت دارند.
افراد مبتلا به اوتیسم به گفتن حقیقت تمایل دارند. بسیاری از این افراد قابل اعتماد و راستگو هستند.
اصول و قوانین را رعایت می کنند.
افراد مبتلا به اوتیسم زیر بار پیچیدگی های اجتماعی نمی روند و اصول را به دقت رعایت می کنند. این ویژگی سبب می شود تا آن ها ارزش های خود را حفظ کنند. مطالعات انجام شده با توجه به اسطوره های معروف نشان می دهند که افراد مبتلا به اوتیسم از دیگران مراقبت می کنند.
توانایی عشق ورزیدن بالایی دارند.
ویژگی هایی مانند: توجه به جزئیات، احساسات عمیق و مراقبت سبب می شوند تا افراد مبتلا به اوتیسم شدیدا و عمیقا عشق بورزند. بسیاری از این افراد عشق خود را در عمل و با کمک و مراقبت از دیگران نشان می دهند. برای مثال، اگر ببینند فردی ناراحت است، ممکن است برای اینکه در او حس بهتری ایجاد کنند، به او دستمال و یا پیشنهاد شکلات داغ بدهند.
افراد را منحصر به فرد می بینند.
کاملا طبیعی است که یک فرد مبتلا به اوتیسم همه ویژگی های ذکر شده را نداشته باشد. آن ها نقاط قوت خود را دارند. هر فرد مبتلا به اوتیسم شخصیت متفاوتی دارد. هنگام مطالعه این لیست ممکن است احساس کنید که خودتان یا یکی از عزیزانتان را معرفی نمی کنیم. اگر خود شما مبتلا به اوتیسم هستید و هیچ کدام از موارد ذکر شده را در خود نمی بینید به این معنا نیست که یک فرد اوتیسمی بد هستید، بلکه عادی هستید.
قسمت دوم: عزیز مبتلا به اوتیسم خود را به خاطر نقاط قوتش تشویق کنید.
با فرد مبتلا به اوتیسم درباره نقاط قوت شان صحبت کنید.
خیلی از افراد مبتلا به اوتیسم فکر می کنند که بی ارزش، ضعیف و سربار خانواده هستند. آن ها میدانند که اوتیسم چگونه زندگی را برایشان دشوار تر کرده است. به آن ها نشان دهید که اوتیسم میتواند سبب قوی تر و منحصر به فرد شدن شان شود. یک کتاب داستان اجتماعی مناسب سن کودکان برایشان درست کنید و در آن نقاط قوت افراد مبتلا به اوتیسم را توضیح دهید. به صفحات کتاب عکس بچسبانید و تا زمانی که مطالب را قبول کنند به مطالعه آن ادامه دهید. به آن ها بفهمانید که به خود افتخار کنند و به مطالب درون کتاب عمل کنند. همچنین مقاله حاضر را به آن ها نشان دهید.
علایق آن ها را جشن بگیرید.
علایق خاص می تواند سبب شادمانی و جهت گیری در زندگی عزیز مبتلا به اوتیسم شما شود، بنابراین آن ها را تشویق کنید. به آن ها در یافتن فعالیت های مورد علاقه شان کمک کنید، در زمان خرید هدیه تولد علایق شان را در نظر بگیرید و درباره موارد مورد علاقه خودتان از آنها سوال کنید. اطمینان حاصل کنید که می توانند در رابطه با علایق شان به اندازه کافی اطلاعات کسب کنند.
با آن ها در رابطه با موضوعات مهم تر بحث کنید.
افراد مبتلا به اوتیسم بحث درباره مطالب مهم تر را ترجیح می دهند و به همین دلیل با آن ها در رابطه با توانایی هایشان گفتگو کنید. موضوعات مورد بحث ممکن است شامل عشق، حقوق بشر و تاریخ کشورتان باشد.
زمینه های خلاقانه ای را به آن ها پیشنهاد کنید.
برخی از افراد مبتلا به اوتیسم در موسیقی، هنر، نویسندگی و … بسیار با استعداد هستند (و یا با تمرین کردن مهارت کسب می کنند). از قبیل فرصت ها را به عزیز مبتلا به اوتیسم تان پیشنهاد کنید و پشتکار وی را بررسی کنید. ممکن است به موارد شگفت انگیزی درباره خودشان پی ببرند.
نظر خود را درباره کار پسندیده ای که انجام می دهند بیان کنید و به آن ها انرژی مثبت دهید.
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم همواره مورد سرزنش قرار می گیرند. برای تشویق آنها برای کار خوبی که انجام می دهند، وقت بگذارید. همچنین در صورت اینکه صلاح بدانید، می توانید کارهای خوبشان را به اوتیسم ربط دهید. مثلا: ((وای! تو چقدر درباره مارها اطلاعات داری! خیلی خوبه که داری یاد می گیری و با علاقه زیادی درباره آن ها صحبت می کنی.))، ((چه نقاشی زیبایی! من عاشق رنگ های روشن نقاشی تو هستم.))، ((فلانی! تو چقد مهربونی که به اون پسر بچه کمک کردی.))، ((تو چقدر دوست داشتنی و ناز هستی!))، ((چه صحبت های شگفت انگیزی کردی! بهت افتخار می کنم.))
در برطرف کردن نیاز هایش به او کمک کنید.
برای آن ها سخت است که مدام در حال ناراحتی و افسردگی بوده و در عین حال بخواهند شاد باشند و از تمام استعدادهای شان استفاده کنند. به آن ها کمک کنید که به دنبال برطرف کردن نیازهای خود باشند و در صورت عدم همراهی دیگران از آنها، حمایت کنید. چنانچه مراقبت از آنها به عهده خودتان است، از درمان های پزشکی شان مطمئن شوید. افراد مبتلا به اوتیسم هنگام انجام کارهای پسندیده، شکوفا می شوند.
آن ها را به خاطر خودشان دوست داشته باشید.
اجازه ندهید در دوست داشتن خودشان توسط شما احساس تردید کنند، چه خوب باشند، چه شرایط زندگی شما را بهتر یا بدتر کرده باشند و اینکه چه جایگاهی در این دنیا داشته باشند. دائما به آن ها بفهمانید که شما واقعا آن ها را دوست دارید و مزاحم تان نیستند.
از آن ها انتظار داشته باشید که با توجه به توانایی های خودشان پیش بروند.
یک کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است در برخی موضوعات بسیار سریع پیشرفت کند، در حالیکه در بعضی از مسائل در مقایسه با هم سن و سال هایش مشکل داشته باشد. این موضوع اصلا نگران کننده نمی باشد. به او فشار و استرس وارد نکنید. در عوض با فرد مبتلا به اوتیسم همراه شوید و به آرامی با او پیش بروید.
از وقت گذراندن با آن ها لذت ببرید.
عزیز مبتلا به اوتیسم شما فرد منحصر به فرد و شگفت انگیزی است که می تواند دیدگاه و عقاید شما را به سوی دنیای جدیدی سوق دهد. با او خوش بگذرانید.
قسمت سوم: نقاط قوت افراد خود را درک کنید.
مهارت کسب کنید.
توانا شدن فرد به معنای کاهش ضعف ها و افزایش مهارت هایی که قبلا داشته است می باشد. برای موضوعات مورد علاقه خود بیشتر وقت بگذارید. برای خود سرگرمی و فعالیت های مختلفی پیدا کنید و در راه تقویت نقاط قوت خود داوطلبانه قدم بگذارید.
دیدگاه های خود را در نظر بگیرید.
افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر از افراد معمولی به جزئیات اهمیت می دهند. این موضوع گاهی اوقات بیش از حد معمول اتفاق می افتد. می توان به این ویژگی به عنوان یک موهبت شگفت انگیز نگاه کرد. با دقت بیشتری روی پروژه های با جزئیات بالا کار کنید و در صورت مشاهده مورد خاصی آن را بیان کنید (ممکن است این موضوع از دید دیگران پنهان مانده باشد). به آرامش از طبیعت لذت ببرید. برای ثبت مشاهدات خود وقت بگذارید و سعی کنید از هر چیزی که می بینید، می شنوید و احساس می کنید لذت ببرید.
مقداری از وقت خود را به انجام بازی و حل معما اختصاص دهید.
احتمالا مهارت های دیداری و حل مسئله در شما افزایش یافته است و همچنین می توانید مهارت های خود را با تمرین بیشتر ارتقا ببخشید. به دنبال معماهایی باشید که مهارت های منطقی شما را بسنجند و مغز تان را به چالش بکشند. بسیاری از بازی های نصب شده روی تلفن همراهتان دیداری- فکری هستند.
عشق پاک و صادقانه را امتحان کنید.
نیازی نیست که در یک رابطه، دروغ مصلحتی بگویید؛ در عوض از مهربانی اوتیسمی و صداقت خود برای صحبت با دیگران استفاده کنید. شما به عنوان یک فرد مبتلا به اوتیسم توانایی دوست داشتن عمیق دیگران را دارید. وقتی درباره شخصی فکر خوبی می کنید آن را بیان کنید. حتی اگر او در کنارتان حضور نداشته باشد زیرا سخنان لطیف شما بالاخره به وی می رسند. در هنگام انتقاد از افراد ویژگی های مثبت آن ها را نیز بیان کنید. برای مثال: ((بابا بزرگ، از شخصیت متفکر و منصف شما تعجب می کنم که درباره مسلمانان این قدر منفی صحبت می کنید.)) مسائل یا اتفاقات را قضاوت کنید نه افراد را. مثلا اگر حس می کنید لباس همسرتان به او نمی آید، بگویید: ((من فکر می کنم این لباس زیبایی اندام تو را نشون نمی ده، نظرت درباره اون آبیه چیه؟))
از درخواست کردن یک مکان مناسب نترسید.
در صورتی که تمام نیازهای شما برآورده شده اند، برای تمرکز بر روی انجام کارهایتان به انرژی نیاز دارید. شما در دنیایی زندگی می کنید که برای افراد معمولی ساخته شده است. طراحی منزل و محل کارتان به سبک مغز اوتیسمی شما، سبب می شود که کارتان را بهتر انجام دهید.
از زندگی لذت ببرید.
به چیزهایی توجه کنید که برای شما مطلوب و لذت بخش باشند. از سرعت تان برای عالی بودن بکاهید و برای لذت بردن از محیط اطراف خود و چیزهای مورد علاقه تان استفاده کنید. اگر انجام کاری برای شما ناخوشایند و دشوار است آن را رها کنید. شما برای خوشحالی خودتان نیازی ندارید که با استانداردهای نوروتیپیکال هم راستا باشید. استرس های غیر ضرروری را دور بیاندازید. یک فهرست از چیزهایی که شما را خوشحال می کنند، تهیه کنید. این فهرست می تواند شامل خانواده یا طبیعت باشد. سعی کنید در زندگی روزمره خود، روی این مسائل بیشتر کار کنید.
به خوتان صبر، زمان و عشق هدیه کنید.
اوتیسم یک نوع ناتوانی است. درک نقاط قوت آن موجب نادیده گرفتن سختی های آن نمی شود. اگر احساس درماندگی، ناامیدی یا نگرانی کردید، طبیعی است. شما ممکن است روزهای سختی داشته باشید، اما نباید به خودتان سخت بگیرید. بایستی مهارت های مقابله ای را یاد بگیرید. این مهارت ها عبارت اند از: خواندن بسته روز مبادا (rainy day box)، رفتن به هوای آزاد و جستجوی سایت های مفید درباره اوتیسم و خواندن مقاله حاضر.
به خاطر داشته باشید که شما منحصر به فرد هستید.
خود را براساس استانداردهای نوروتیپیکال قضاوت نکنید، چونکه آن ها مناسب شما نیستند. بجای اینکه سعی کنید که طبیعی باشید، بر روی ایجاد مهارت های مورد نیاز و دوست داشتن خود به عنوان یک فرد مبتلا به اوتیسم تمرکز کنید. اقداماتی مانند تلاش برای ساختن استانداردهای نوروتیپیکال خود و سرزنش خودتان به خاطر نبودن نوروتیپیکال به شما کمکی نخواهد کرد. در عوض سعی کنید که یک فرد مبتلا به اوتیسم سالم، با استعداد و شاد باشید.
