مفهوم سندرم هیستولوژیکی ایدز (کاهش وزن و ایدز) - پورتال رنگی
مفهوم سندرم هیستولوژیکی ایدز (کاهش وزن و ایدز)
علل، درمان و پیشگیری از کاهش وزن غیر قابل توضیح
سندرم کاهنده یا همان تحلیل عضلانی در بیماری ایدز به معنی یک روند جهش یافته کاهش شدید وزن و تحلیل عضلات در بیماران ایدزی است که مرکز پیشگیری و کنترل ایدز در ایالات متحده امریکا در سال 1987 این کاهش وزن مفرط را از نشانه های این بیماری شناسائی کرده اند که به صورت دسته های زیر طبقه بندی میشود:
- کاهش وزن حداقل 10 درصدی بیمار؛
- اسهال یا ضعف شدید؛
- تب های مداوم و مزمن؛
- برای مدت حداقل 30 روز؛
- جالب هست بدونید که تمام این ضعف ها و تحلیل های عضلانی فقط و فقط به علت وجود ویروس ایدز در بیمار میباشد.
از بین رفتن وزن (cachexia) نباید با کاهش وزن که به معنای از دست دادن وزن بدن است اشتباه گرفته شود. در عوض، هدر رفتن به معنای از دست دادن حجم و جرم بدن است، به ویژه توده عضلانی بدون چربی. مثلا، ممکن است کسی که مبتلا به اچ آی وی میباشد، در هنگام افزایش میزان چربی بدن، حجم عضلانی قابل توجهی از دست بدهد.
علل اچ آی وی هدر رفته چیست؟
در طی عفونت ویروس HIV، بدن می تواند مقدار زیادی از ذخایر انرژی خود را مصرف کند. در واقع، تحقیقات و مطالعات ثابت کردند افرادی که مبتلا به HIV هستند، حتی کسانی که سالم و بدون نشانه هستند، 10٪ کالری بیشتری را در مقایسه با افرادی که عفونت این ویروس را ندارند، می سوزانند. از آنجایی که پروتئین چربی راحت تر از انرژی چربی تبدیل می شود، بدن به طور کلی پروتئین عضلانی را متابولیسم می کند(سوخت و ساز بالاتر)، زمانی که منابع خون کم یا در دسترس نیستند.
از بین رفتن سرم های پروتئین می تواند به علت سوء تغذیه یا اختلال و ضعف شدید باشد که باعث میشود بدن به شادگی توانائی جذب مواد غذائی را نداشته باشد . در موارد عفونت اچ آی وی، اسهال مزمن اغلب با نارسایی و اختلال جذب غذا همراه است و ممکن است به علت وجود ویروس سبب آسیب به بافت مخاطی روده شود.این پروسه تدریجی و گاها عمیق و مداوم که باعث از دست رفتم بافتهای عضلانی میشه یکی از مشخصات بازر بیماری ایدز هست که بیمار در هر مرحله از ابتلا به بیماری ایدز دچار این علائم خواهد .
تضعیف ویروس HIV و درمان های ضد ویروسی
قبل از شروع درمان ضد ویروسی (ART)، شيوع هدر رفتن حدود 37٪ برآورد شده بوده است. با این حال، با وجود اثربخشی ART، هدر رفتن هنوز نگرانی مهمی در خصوص این بیماری باقی مانده است که با برخی مطالعات نشان می تقریبا 20% تا 34% بیماران کم و بیش تجربه این هدر رفتگی عضلات را خواهند داشت، اگر چه، نه به اندازه فاجعه انگیزی که حدود 37% برآورده شده بود. در حالیکه ART کاهش وزن و سوءتغذیه در افرادی که با HIV زندگی میکنند شناخته شده است، ممکن است نتوانید از از دست دادن جرم عضلانی بدن جلوگیری و یا آنرا تا زمانیکه وزن بدن ترمیم شود جایگزین کنید. هنوز هم بالاترین نگرانی از بابت از دست دادن توده های عضلانی هست. از دست دادن 3% از توده های عضلانی میتنواند خطر مرگ را در بیماران مبتلا به ایدز افزایش دهد، در صورتیکه از دست دادن بیشتر از 10% حجم عضلانی میتواند خطر مرگ را 4 تا 6 برابر بیشتر کند.
درمان و پیشگیری از بروز اچ آی وی
در حال حاضر هیچ روش استاندارد برای درمان اچ آی وی هدر رفته وجود ندارد، زیرا اغلب عوامل همپوشانی که موجب بیماری می شوند (مثلا بیماری همپایه، اثرات درمان دارویی، سوء تغذیه) وجود دارد. با این حال، دستورالعمل های کلی برای پیروی وجود دارد به منظور موثر تر بودن درکاهش وزن و هدر رفتن عضلات در افراد مبتلا به HIV معرفی شده است:
- آغاز ART برای کاهش خطر ابتلا به بیماران مستعد به عفونت ، از جمله بیماران دستگاه گوارشی.
- تنظیم رژیم غذایی برای افزایش مصرف کالری 10 درصدی (و حتی تا 30% برای افرادی که دوره نقاهت بیماری را پشت سر میگذارند). کنترل رژیم و تعادل در غذای شامل چربی ها، کربوهیدرات ها و پروتئین باید باقی بماند. آموزش و مشاوره تغذیه برای افرادی که دارای مشکلات وزن (از جمله وزن کم یا سندرم متابولیک) یا عدم دسترسی به غذاهای سالم هستند، باید مورد بررسی قرار گیرد.
- اطمینان از تمرین های منظم، تمرکز بر تمرینات مقاومتی برای ساختن یا حفظ توده های عضلانی.
- در حالی که اثربخشی درمان جایگزین تستوسترون در مورد هدر رفتن عضلات در HIV هنوز مشخص نیست، ممکن است در مواردی که کمبود تستوسترون (هیپوگنادیسم) ذکر شده است، مورد نیاز باشد.
- محصولات مغذی مایع (مانند Boost VHC، Ensure Plus یا Nestlé Nutren) ممکن است برای افرادی که قادر به خوردن و جویدن غذاهای جامد یا افرادی که غذا می خورند اما قادر به افزایش وزن نباشند مفید است. با این حال، مثل همه مکملهای غذایی، اینها جایگزین یک رژیم مناسب و متعادل نیستند.
- از آنجائیکه مولتی ویتامین های روزانه برای اطمینان از داشتن رژیمی ایده آل توصیه میشود، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد مکمل های خوراكی کمک یا ضرری به شرایط بیمار رسانده باشد (لازم به ذکر است مصرف بیش از حد باعث اسحال و تشدید ضعف بدنی خواهد شد)
- در صورت اسهال مداوم یا مزمن، تحقیقات بالینی و تشخیصی برای شناسایی علل احتمالی توصیه می شود. داروهای ضد اسهال برای تجویز یا کاهش شدت اسهال و پریشانی روده تجویز می شود. داروهای (Mytesi crofelemer) توسط اداره غذا و دارو ایالات متحده در سال 2012 برای درمان اسهال در افراد مبتلا به اچ آی وی تایید شده است.
- در صورت اتلاف و تحلیل رفتگی شدید عضلانی، استفاده از هورمون رشد انسانی (HGH) ممکن است در بعضی از موارد کمک به بازگرداندن توده عضلانی شود، گرچه درمان بسیار گران است و اثرات آن پس از توقف درمان متوقف می شود.
