تفاوت کلسترول HDL و LDL در چیست؟ - پورتال رنگی
تفاوت کلسترول HDL و LDL در چیست؟
کلسترول خون همراه با سیگار کشیدن و فشار خون بالا یکی از عوامل اصلی خطر ابتلا به بیماری های قلبی است. مردم می توانند کلسترول خون خود را با رژیم غذایی سالم، ورزش و داروهای مناسب کاهش دهند.
دو نوع اصلی کلسترول عبارتند از: لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) یا کلسترول “خوب” و لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) یا کلسترول “بد”. وجود برخی از کلسترول ها برای بدن ضروری است، اما سطح بالای آن ها می تواند خطرناک باشد.
در این مقاله، ما کاملا دقیق کلسترول HDL و LDL را همراه با دلایل مفید و مضر بودن آن ها، بررسی و هم چنین این که راهکار هایی برای تنظیم نگه داشتن آن بیان می کنیم.
بیشتر بخوانید:
طرز تهیه 5 نوشیدنی برای کاهش کلسترول
افزایش کلسترول و تری گلیسرید خون و خطرات آن
روش هایی برای جلوگیری از افزایش کلسترول خون
کلسترول HDL در مقابل LDL
کلسترول LDL اغلب کلسترول بد نامیده می شود. اگر کلسترول LDL بیش از حد در خون وجود داشته باشد، به دیواره رگ های خونی چسبیده و باعث می شود رگ ها تنگ و سفت و خشک شوند.
کسترول LDL رسوب کرده در رگ باعث کند شدن جریان خون شده و خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش می دهد.
HDL یا کلسترول خوب می تواند کلسترول LDL را از خون به کبد منتقل کرده تا تجزیه و دفع شود. کلسترول HDL به عنوان کلسترول خوب شناخته می شود زیرا سطح کلسترول را در خون کاهش می دهد.
سطح HDL بالاتر با کاهش خطر ابتلا به حمله و بیماری قلبی ارتباط دارد.
محدوده ایده آل چه حدودی را شامل می شوند؟
در ایالات متحده، کلسترول به صورت میلی گرم در هر دسی لیتر (mg / dL) اندازه گیری می شود. دستورالعمل های مربوط به سطح کلسترول سالم به شرح زیر است:
- کلسترول کل زیر 200 میلی گرم / دسی لیتر
- کلسترول LDL کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر
- کلسترول HDL بیشتر از 40 میلی گرم در دسی لیتر
مناطق و کشورهای مختلف ممکن است دستورالعمل های متفاوتی داشته باشند، بنابراین بهتر است که با یک پزشک درباره دقیق ترین و به روزترین محدوده ها صحبت کنید.
نسبت کلسترول کل به HDL
نسبت کلسترول خوب به کلسترول کل، می تواند به فرد در اندازه گیری میزان کلسترول خوب که دریافت می کند و کاهش دادن منابع کلسترول بد کمک کند. این کار را می توان با تقسیم سطح کلسترول خوب به میزان کلسترول کل بدست آورد.
در حالت ایده آل، این نسبت باید کمتر از 4 باشد. هر چه این رقم پایین تر باشد، فرد سالم تر است.
میزان کلسترول کل دارای نوسان است، بنابراین، برای ارزیابی دقیق، ممکن است به بیش از یک آزمایش خون نیاز باشد. سطوح کلسترول می توانند بعد از خوردن یک وعده غذایی تغییر کنند، بنابراین گاهی اوقات آزمایش خونی صبح زود و قبل از خوردن صبحانه انجام می شود.
مطالعات نشان می دهد که نسبت کلسترول کل به HDL نشان گر دقیق تری برای نمایش علائم خطر ابتلا به بیماری های قلبی نسبت به سطوح کلسترول LDL به تنهایی است.
کلسترول بدون HDL
روش دیگر برای ارزیابی سطح کلسترول، محاسبه سطح کلسترول بدون HDL است. این کار با کم کردن کلسترول HDL از کلسترول کل بدست می آید.
این روش از نظر بعضی از پزشکان دقیق تر در نظر گرفته شده است، زیرا این محاسبات شامل سطوح لیپوپروتئین بسیار کم تراکم (VLDL) می باشد.
کلسترول VLDL هم مثل کلسترول LDL می تواند در داخل دیواره رگ های خونی رسوب کند، که این مسئله نامطلوب است.
در حالت ایده آل، سطح کلسترول بدون HDL باید کمتر از 130 میلی گرم در دسی لیتر باشد. مقدار بالاتر از آن خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهد.
دلایل بروز کلسترولLDL بالا:
علل کلسترول LDL بالا عبارتند از:
- رژیم غذایی شامل مقدار زیادی از چربی های اشباع: رژیم های مواد غذایی با چربی های اشباع شده و هیدروژنه می توانند سطح کلسترول LDL را افزایش دهند.
- عدم فعالیت: ورزش نکردن به اندازه کافی می تواند منجر به افزایش وزن و کلسترول شود.
- چاقی: افرادی که اضافه وزن دارند در معرض خطر جدی تری برای ابتلا کلسترول بالا هستند.
- سیگار کشیدن: ماده ای شیمیایی در سیگار، سطح کلسترول HDL را کاهش داده و باعث تخریب عروق خونی می شود که می تواند خطر گرفتگی عروق را افزایش دهد.
- شرایط پزشکی: برخی از بیماری ها که میزان کلسترول را افزایش می دهند عبارت اند از: دیابت نوع 2، کم کاری تیروئید، بیماری های کلیوی و کبدی و اعتیاد به الکل.
- یائسگی: در برخی از زنان، پس از یائسگی، سطح کلسترول می تواند افزایش یابد.
- ژنتیک: هیپرکلسترولمی فامیلی (FH) یک شکل ارثی از کلسترول بالا است که مردم را در خطر ابتلا به بیماری های قلبی قرار می دهد.
چگونگی کاهش میزان LDL
این تغییرات در شیوه زندگی می تواند به کاهش کلسترول LDL کمک کند:
- حفظ وزن سالم و مناسب
- ورزش کردن منظم
- ترک سیگار
- استفاده از استاتین درمانی در صورت تجویز
- مصرف مکمل های نایسین (ویتامین B-3)
برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف ویتامین B-3 می تواند به کاهش کلسترول LDL و افزایش کلسترول HDL را کمک کند. در هر حال بهتر است قبل از مصرف مکمل نیاسین، با یک پزشک مشورت کنید.
افرادی که تلاش در کاهش کلسترول LDL خود دارند، باید از خوردن چربی های اشباع و ترانس نیز دوری کنند. غذاهایی که باید از آن ها پرهیز کنید عبارتند از:
- کیک، کوکی ها و شیرینی ها
- غذا های یخ زده آماده مثل پیتزا های یخ زده
- مارگارین
- فست فود های سرخ شده
- آب نبات های کرم دار
- دونات ها
- بستنی
- پودینگ های بسته بندی شده
- ساندویچ های صبحانه نیمه آماده
- چیپس سیب زمینی
نکات رژیمی دیگر برای جلوگیری از افزایش سطح LDL عبارتند از:
- منابع چربی را عوض کنید: چربی های اشباع شده را با روغن هسته ها و یا دانه ی چربی های غیر اشباع مانند روغن زیتون، آووکادو و روغن کلزا عوض کنید.
- افزایش میزان فیبر دریافتی: رژیم غذایی با فیبر زیاد برای کلسترول کلی خون مناسب است. فیبر موجود در میوه ها، سبزیجات و جو دو سر بسیار مفید است.
- سیر بیشتری بخورید: سیر غنی از ترکیباتی است که می تواند به کاهش کلسترول خون کمک کند. اثرات مفید این گیاه تنها در صورتی احساس می شود که سیر به طور منظم و برای بیش از 2 ماه مصرف شود.
چگونگی افزایش سطح HDL
انواع چیزهایی که می تواند سطوح کلسترول HDL را بهبود بخشد، شامل:
- اسیدهای چرب امگا 3: مصرف اسیدهای چرب امگا 3 به عنوان بخشی از رژیم غذایی متعادل می توانند مصرف کلسترول را کاهش دهند. بیشترین میزان اسیدهای چرب امگا 3 در ماهی های چرب مانند ماهی خال مخالی، ماهی قزل آلا، شاه ماهی، ساردین، ماهی تن تازه، ماهی سالمون و هالیبوت وجود دارد. مطالعات نشان می دهد خوردن 2-3 بار ماهی های چرب در هفته می تواند سطح HDL را در خون افزایش دهد.
- میوه و سبزیجات روشن: تحقیقات نشان داده است که آنتی اکسیدان های موجود در میوه و سبزی های روشن می تواند سطح کلسترول HDL را بهبود ببخشد.
- ورزش منظم: تحقیقات نشان می دهد که ورزش و فعالیت بدنی می تواند سطوح HDL را افزایش دهد.
نتیجه گیری:
کلسترول LDL بالا عامل خطرناکی برای ابتلا به بیماری های قلبی است، و اغلب بدون هیچ علتی می تواند رخ دهد.
توصیه می شود افراد بالای 40 سال آزمایش خونی برای بررسی سطح کلسترول و نسبت کلسترول کل به HDL انجام دهند.
تغییراتی در تغذیه و سبک زندگی می تواند تفاوت بزرگی را در سطوح HDL و LDL ایجاد کند. اگر با این تغییرات بهبودی حاصل نشود، پزشک ممکن است داروهایی را برای درمان تجویز کند.
